اقتصاد مقاومتی و تجارت جهانی

برخی‌ها فکر می‌کنند که برای: زیارت یا نماز خواندن در بیت المقدس، باید اجازه گرفت! آنها می‌گویند باید اسرائیل اجازه دهد، تعدادی هم می‌گویند: فتوای جهاد لازم است، بعضی‌ها می‌گویند مراجع تقلید یا رهبران کشورهای اسلامی، مذاکره یا سازش کنند. اما اینطور نیست. هرکس از هر کجای دنیا می‌تواند به: بیت المقدس و مکه برود و نماز بخواند، آنهم نه فقط نماز‌های واجب بلکه برای هر پیامبری، یک نماز مسنحبی جداگانه. نماز‌های واجب هم می‌تواند: به صورت فرادا باشد یا جمعی. رفتن به بیت المقدس یا بیت الله، هم می‌تواند: پیاده یا سواره، فرقی نمی‌کند پیاده روی ، یا با خودرو شخصی. هواپیما و اتوبوس و کشتی. چه با شتر عربی برویم، و چه با اسب اصیل ایرانی. یا با هر وسیله دیگر. حضرت ابراهیم ع بدون چون وچرا دو فرزند خود را، که در پیری خداوند به او بخشیده بود، در دو قبله مستقر کرد. اسماعیل را از ایلام به مکه برد، و همراه مادرش‌هاجر، که حتی زبان عربی نمی‌دانست در: میان اعراب بدوی تنها گذاشت. آنها او را و فرزندانش را قومی‌از کورش، یا قرشی نامیدند. اعراب بادیه نشین، که فقط شتر را می‌شناختند با دیدن اسب حضرت ابراهیم،‌‌ان‌فرس و فارس گفتند.که معرب پرس و پارس بود. و به معنی اسب و اسب سوار به کار می‌رفت. بگذریم از اینکه آنها، نه تنها اصلات قریش را مصادره کرده، آن را بخشی از اعراب دانستند، بلکه اسب‌های اصیل را هم عربی خواندند. در حالیکه آنها شتر سوار بودند واسب نداشتند. حضرت ابراهیم ع که در بایل و ایلام زندگی می‌کرد، از سوی نمرود که در دیاربکر بود، مورد آزار و اذیت قرار گرفت: خواستند به زن زیبای او ساره دست اندازی کنند، لذا حضرت ابراهیم این بار ماموریت یافت که: به فلسطین برود شاید او نمی‌دانست که: این دو قبله مسلمین خواهند شد. شاید هم می‌دانست و مامور به حفظ هردو بود. در این سفر ساره همسر اصلی و اسحق فرزند دوم حضرت، وی را همراهی می‌کردند. لذا فرزندان اسحق در فلسطین و شاماات و مصر پراکنده شده، بنی اسرائیل یا یهودی نام گرفتند. پس، قریش و یهودیان پسرعمو‌های یکدیگر بودند. ارتاط عمیقی بین آنها بوده است. حتی برخی از یهودیان، که از پیام‌های حضرت مسیح، برای ظهور پیامبر جدید در مکه آگاه بودند، به مکه مهاجرت کرده و منتظر دیدار آن حضرت ماندند. اما وقتی پیامبر اسلام ظهور کرد و برعلیه: انحرافات آنها سخن گفت، دو دسته شده و اغلب با پیامبر حنگیدند، که داستان قلعه خیبر در تاریخ اسلام، و قبیله بنی قریضه معروفترین آنها است. آنها می‌گفتند پیامبر اسلام هم باید از بین بنی اسرائیل باشد، نه از قوم بنی اسماعیل! لذا پیامبری او را نکار کرده، و بر انحرافات خود باقی ماندند. تا بالاخره به پیش بینی قران، دوبار بیت المقدس را اشغال می‌کنند. که بار دوم هم مانند بار اول، آنها را بیرون خواهند کرد. امروز آن روز است! مردم باید آگاهی پیدا کنند که نه جنگی لازم است و نه اسلحه ای، مانند فتح مکه (محلقین روسهم و مقصرین) با پیاده روی جمعی، به بیت المقدس بروند و بتها را بشکنند، و نماز شکر بجای اورند. زمیه آن را هم امام خمینی روز قدس قرارداده، لذا ده روز مانده به روز قدس، مردم می‌توانند به نیت ده روزه، با زبان روزه بسوی بیت المقدس روانه شده، و آنجا بیتوته کنند. طبیعی است اگر کسی جلوی این جمعیت را بگیرد، بعنوان (یصدون عن المساجد) مانع شوند گان از مساجد، باغی محسوب و باید از بین بروند. اگر لازم شد با هر امکانی مانند موشک و پهباد، این کار باید صورت گیرد، تا هیچ کس مانع پیاده روی مردم به سوی: مکه و بیت المقدس نشوند. اگر خودشان در این راه کشته شدند، و به زیارت هم نرسیدند، شهید در راه خدا محسوب می‌شوند.